Elmas Testere Teknik Bilgiler

Elmas bıçak, elmas kenarlı dairesel bir çelik disktir. Kenar veya jant, segmentli, sürekli veya tırtıklı bir çerçeve konfigürasyonuna sahip olabilir. Oluk Bıçak çekirdeği, "oluklar" adı verilen yarıklara sahip olabilen hassas bir şekilde yapılmış çelik disktir. Bunlar, segmentler arasında su veya hava geçişine izin vererek daha hızlı soğutma sağlar. Bu yuvalar ayrıca bıçağın esnemesine izin verir. Bıçak göbekleri, bıçak doğru kesme hızında düz çalışacak şekilde gerilir. Uygun gerilim ayrıca bıçağın kesme basıncı altında hafifçe bükülebilecek kadar esnek kalmasına ve ardından orijinal konumuna geri dönmesine izin verir. Elmas kesimler veya jantlar, elmas ve metal tozlarının karışımından oluşur. Uçlarda ve bıçaklarda kullanılan elmaslar insan yapımıdır (sentetik) ve kobalt, demir, tungsten, karbür, bakır ve diğerleri gibi metallerden oluşan bir tozla dikkatlice şekillerine, kalitelerine, ufalanabilirliklerine ve boyutlarına göre seçilirler. Bu karışım daha sonra şekle sokulur ve daha sonra "bağ" veya "matris" adı verilen katı bir metal parça oluşturmak için basınç altında 1700° ila 2300 ° arasındaki sıcaklıklarda ısıtılır. Segment veya kenar, bıçak göbeğinden biraz daha geniştir. Bu yan boşluk, kesme kenarının, çelik kesimin kenarlarına doğru sürüklenmeden kesilen malzemeye nüfuz etmesini sağlar.

Segmentleri çelik çekirdeğe tutturmanın birkaç yöntemi vardır.

Lehimleme - Gümüş lehim, segment ve çekirdek arasına yerleştirilir ve ardından lehim eriyene ve ikisini birbirine bağlayana kadar ısıtılır. Bu yöntem yalnızca ıslak kesme bıçakları için kullanılır.

Lazer kaynağı - Elmas segmenti ve çelik çekirdek bir lazer ışınıyla birbirine kaynaklanır.

Mekanik bağ - Elmas kenarı veya bölümleri bıçağın kenarına "kilitlemek" için çentikli, tırtıklı veya dokulu bıçak göbeği kullanılabilir. Mekanik bağlar genellikle jantı veya segmentleri yerinde tutmak için diğer metalürjik bağlama işlemlerini de içerir.